I say one thing and I do another. You know: use/buy less. I didn't need anything anymore, I already had everything, what on earth's name should I have more? Yes, of course I went to Paris, but I wouldn't start shopping like a fashionaddict. Friends of my boyfriend said to me: all shops in Paris, Nancy. And you have so much time on your hands! That's something for you!
They were wrong. I wasn't a consumer who would buy things without thinking. No, I was even proud of myself because I hadn't bought a thing for sooooo long. And then that day came. Not so long ago and I had just arrived in Paris actually. It were the Sales time and I assumed I was stronger. And though I could put up with it for a while, until I saw a really nice purse in the soldes corner. And so it started and oh, have I sinned...
It started with a purse, than there was that belt and after that the funny shoes for only €5. My dear boyfriend gave me present: a really cool vest and I am thankful he gave it to me. A shoppingspree with my friend S. ended with two new belts (they were only €3!), red shorts, a glitter jacket and warm grey tights.
Then I went back home to celebrate Carnaval and I thought that would've been enough. I knew for sure I wouldn't start buying any more stuff. Until my mother and I passed some shops and I couldn't believe what I saw. They were practically giving it away. So I bought two pairs of shoes and a clutch. I simply went nuts with my purchases and I really thought I could handle it. And I could, a little bit, for a while. And though I still can't see myself as an ignorant consumer - I only go shopping some times a year. I still bought enough this time to have enough. Over a year ago I banned myself from buying summer clothing. I am always cold and our (Dutch) summers are never warm and I have more than enough clothing for those 3 weeks (tops!) I go on a holiday. Most of the time I can't even take with me all the clothing since I am backpacking or roadtripping. So why bother? My wallet will be empty and the world will not be a better place if I constantly empty my wallet en stuff my closet. So I would like to hold on to that thought.
You know... for a while... until I get obsessed again.
*********************************
Ik zeg het
een en ik doe het ander. Je weet wel: minderen. Consuminderen. Het was zo klaar
als een klontje: ik had niets meer nodig, ik had alles al, wat zou ik nog in
godsnaam moeten willen hebben? Ja natuurlijk ging ik naar Parijs toe, maar ik
zou me niet vergrijpen als een of andere modegek aan de grillen. De vrienden
van mijn boyfriend stootten me al aan: allemaal winkels in Parijs, Nancy. En je
hebt alle tijd! Dat is wel echt wat voor jou!
Ze zagen
het verkeerd. Ik was geen consument die hersenloos spullen kocht. Nee ik was
zelfs trots op mezelf want ik had al zoooo lang niets meer gekocht. En toen
kwam die ene dag dat ik tóch overstag ging. Helemaal niet lang geleden en
eigenlijk was ik nog maar 'net' in Parijs Het was uitverkoop, zie je, en ik had
gedacht dat ik dat wel zou kunnen weerstaan. En dat ging ook echt wel een
tijdje goed, tot ik ineens in een afgeprijsde bak een enorm leuk tasje zag liggen. En toen was het hek
van de dam en oh god heb ik gezondigd...
Het begon
met een tasje, vervolgens kwam er een riem bij en daarna een paar schoenen die
te grappig waren en maar €5 kostten. Mijn lieve vriendje gaf me een enorm gaaf
vest cadeau en ik ben hem nog steeds erg dankbaar. Een shoppingspree met mijn
vriendin S. bezorgde me twee nieuwe riemen (ze waren maar €3!), een kort rood
broekje, een paillettenjasje en een warme, gemêleerde maillot.
Toen ging
ik terug naar huis toe om carnaval te vieren en vond ik het wel genoeg. Ik wist het zeker. Tot ik met mijn moeder
langs wat winkels liep en ik mijn ogen niet kon geloven wat voor enorme
weggeefprijzen er waren. Dus heb ik nog eens twee paar schoenen gekocht en een
clutch. Ik ben met andere woorden helemaal lijp gegaan met mijn aankopen
terwijl ik echt dacht dat ik mezelf een beetje in bewang kon houden. En dat kon
ik inderdaad een beetje, een tijdje. En hoewel ik mezelf nog steeds als een
consument zie die maar eens in de zoveel tijd (een paar keer per jaar nog) naar
de winkels ga, heb ik nu toch echt meer dan genoeg in huis gehaald om de
komende tijd er tegenaan te kunnen. Ik heb mezelf al meer dan een jaar geleden
de ban van zomerkleding opgelegd. Ik ben een koukleum en in de (Nederlandse)
zomer is het nooit warm, ik heb voor de vakantie die nooit langer dan 3 weken
duurt meer dan genoeg setjes die ik vaak niet eens mee kan nemen in verband met
backpacken of roadtrip. Dus why bother? Mijn portemonnee gaat leeg en de wereld
word echt geen betere plaats als ik constant mijn zakken leeg en mijn kast vul.
Dat idee wil ik dus ook graag nog even aanhouden.
Je weet
wel, een tijdje... tot ik ineens weer in de ban ben.
Labels: bewustwording, duurzaam, fashion, going green, groen, mode, mrsstilletto, parijs, paris, parisienne, reizen, schoenen, shoes, shoppen, sustainable
